Γιώργος Στιβαχτής: Τοξικές Νοοτροπίες...

Όταν κάτι αδυνατούμε να το κατανοήσουμε ή να το ελέγξουμε τότε προσπαθούμε να το χαρακτηρίσουμε ή να το περιθοριοποιήσουμε. Η έλλειψη δημοκρατικής λειτουργίας της δημοτικής αρχής καθώς και η άρνηση της να δεχθεί ότι η νέα γενιά δεν μπαίνει σε καλούπια, την οδήγησαν σε μια ανακοίνωση που μας γυρνά πολλά χρόνια πίσω θυμίζοντας σκοτεινές περιόδους αυτής της χώρας.

Αρχικά, θα ήθελα  να τους υπενθυμίσω ότι θεσμική υποχρέωση της αντιπολίτευσης είναι να ελέγχει, να ερευνά και να προβαίνει στις απαιτούμενες ερωτήσεις για την αποτελεσματική και δημοκρατική διοίκηση της πόλης. Επιπλέον, ο πιο σημαντικός τίτλος σε μια χώρα, σε έναν δήμο είναι αυτός του ΠΟΛΙΤΗ. Βέβαια, ο θεσμός αυτός  είναι κάτι που ο δήμαρχος δεν αναγνωρίζει μιας και αρνείτε να παραβρεθεί στις ημέρες του πολίτη. Ίσως να μην μας θεωρεί ισάξιους του...

Η δημοτική αρχή λοιπόν, μας θεωρεί και μας  χαρακτηρίζει ως «Μπαχαλάκηδες». Η έλλειψη επιχειρημάτων, το άγχος των ανθρώπων που διοικούν το δήμο μας τους έκανε να χαρακτηρίσουν ως «Μπαχαλάκηδες» νέους ανθρώπους όπου επώνυμα τόλμησαν να ρωτήσουν γιατί διαλύεται η πόλη μας. Τίθοντας τις κάτωθι ερωτήσεις:

• Γιατί η πόλη μας είναι βρώμικη
• Γιατί δεν υπάρχει επαρκής φωτισμός
• Για τους δημοτικούς χώρους που εξυπηρετούν «τοπικά ρουσφέτια»
• Για τις λακούβες στους δρόμους
• Για την ελλιπή χρηματοδότηση των τοπικών συμβουλίων
• Για τους απλήρωτους συμβασιούχους των ΝΠΔΔ του δήμου
• Για την κοπή πίτας του ΚΑΠΗ που στοίχισε 2.500€!!!
• Για το κλείσιμο των ΕΛΤΑ και τις ενέργειες της δημοτικής αρχής
• Για την απόρριψη του προυπολογισμού του ΝΠΔΔ ΠΕΑΠ από την εποπτεύουσα αρχή

Η δημοτική αρχή λοιπόν στη προσπάθεια της να φιμώσει και να στιγματίσει, κατηγορεί τους ανθρώπους αυτούς που ως ευσυνείδητοι πολίτες έπραξαν το αυτονόητο.  

Κατανοώ πλήρως το άγχος και την κρίση πανικού που διέπει αυτή τη στιγμή τα μέλη της δημοτικής αρχής που επιθυμούν να διατηρήσουν τις καρέκλες και τα αξιώματα τους. Όπως αντιλαμβάνομαι και την ευκαιρία που μυρίστηκαν οι δελφίνοι της παράταξης του δημάρχου για να διατηρήσουν το υφιστάμενο status quo. Θα ήθελα να τους καθησυχάσω λέγοντας τους ότι δεν μας ενδιαφέρουν οι καρέκλες τους, εξάλλου δεν αυτοπροσδιοριζόμαστε από αυτές αλλά έχουμε την δική μας θέση και έκφραση μέσα στη κοινωνία, δεν ζούμε από αργομισθίες. Το μόνο που θέλουμε είναι μια καλύτερη πόλη για τα παιδιά μας.

Σε ένδειξη έλλειψης ρεβανσισμού εγώ από μεριάς μου θα δώσω μια συμβουλή στη δημοτική αρχή: Θα πρέπει να απαιτήσετε ενεργούς πολίτες οι οποίοι θα επαγρυπνούν συνεχώς και θα δραστηριοποιούνται. Θα πρέπει να αναδείξετε νέες δυνάμεις που θα προέλθουν από τον συνδυασμό των νέων ιδεών του καινούργιου και της εμπειρίας του παλιού.

Τέλος, θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι δεν θα σταματήσουμε να διεκδικούμε την πόλη που έχουμε ονειρευτεί και φυσικά δεν θα σας αφήσουμε να καταστρέψετε την πόλη που στην οποία μεγαλώσαμε. Μπορείτε λοιπόν να μας χαρακτηρίσετε όπως επιθυμείτε, μπαχαλάκηδες ή τρελούς. Όμως όπως έγραψε και ο Κέρουακ «οι άνθρωποι που είναι αρκετά τρελοί για να πιστέψουν ότι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο, είναι αυτοί που στο τέλος το κάνουν».

Στιβαχτής Γιώργος

Γραμματέας δημοτικής παράταξης «Δήμος Μπροστά+»